بررسی تأثیر متقابل تونل‌های دوقلو در محیط‌های شهری با استفاده از مدلسازی عددی سه‌بعدی (مطالعه موردی:تونل‌های خط یک قطار شهری تبریز)

ارزیابی برهم‌کنش بین فضای زیرزمینی جدید و فضاهای زیرزمینی موجود و ارائه راهکارهای مناسب یکی از مهم‌ترین موضوعات تونلسازی در محیط شهری است که توجه به آن از اهمیت خاصی برخوردار است. در برخی موارد ضروری است تا تونل‌ها در مجاورت یکدیگر حفاری گردند که این امر منجر به ایجاد تأثیرات اندرکنش مهمی می‌شود. در این مقاله با مدلسازی سه‌بعدی عددی تونل‌های دوقلوی خط یک سازمان قطار شهری تبریز، پایداری حفاری تونل‌های دوقلو با استفاده از روش کرنش بحرانی ساکورائی بررسی و همچنین الگوی تغییر شکل ایجادشده در سیستم نگهداری تونل‌های سهند و سبلان تعیین می‌گردد. همچنین تأثیر حفاری این تونل‌ها روی نشست سطح زمین و ساختمان‌های مجاور بررسی می‌گردد. جهت بررسی میزان نشست سطح زمین در مسیر حفاری تونل‌های دوقلوی قطار شهری تبریز از معیار کرامر و روش عددی تفاضل محدود (نرم‌افزار FLAC3D) استفاده‌شده است. همچنین به‌منظور بررسی تأثیر متقابل تونل‌های مذکور نیروها و ممان‌های اعمال‌شده روی سیستم نگهداری تونل‌های دوقلو پایش و ضریب ایمنی آن‌ها تعیین و در نهایت پایداری پایه قرارگرفته مابین دو تونل نیز موردبررسی قرارگرفته است. نتایج نشان می‌دهند که تونل‌های مترو تبریز در خلال حفاری پایدار خواهند بود،نشست سطح زمین تأثیر قابل‌توجهی برسازه‌های اطراف نخواهد داشت، فاکتور ایمنی سیستم نگهداری در نقاط مختلف پایش شده مابین 5 الی 10 قرار می‌گیرد وپایه قرارگرفته مابین دو تونل پایدار خواهد بود.